"Niet zomaar vieren om te vieren, maar omdat onze laatstejaars een feestelijk afscheid verdienen!”
29 april 2021
Het laatste jaar van het secundair onderwijs is voor veel studenten een belangrijk jaar. Keuzes maken over het verdere verloop van je carrière, al dan niet naar een studentenstad trekken, eindelijk dat diploma in ontvangst nemen of je 100-dagen vieren.
Door COVID zijn veel van deze zaken niet verlopen zoals normaal en daarom spreken we vandaag met twee JONGCD&Vers die sterk betrokken zijn bij de 100-dagenviering. Jordy Dehaene is jongerenvoorzitter en communicatie-verantwoordelijke bij CD&V Ieper. Thomas Rollier is 18, woont in Stekene is bestuurslid van zijn lokale CD&V-afdeling, en laatstejaarsstudent in de Broederschool in Sint-Niklaas. Hij organiseert dit jaar mee zijn 100-dagen viering.
JONGCD&V: Hoe zien de 100 dagen er normaal uit?
JORDY: In normale omstandigheden is de 100-dagenviering in Ieper, die traditioneel op laatste donderdag en vrijdag voor de krokusvakantie plaatsvindt, één groot feest. In de verschillende middelbare scholen wordt dan in de aanloop naar de 100 dagen een themaweek georganiseerd, waarbij de laatstejaars elke dag verkleedt in een ander thema naar school komen.
Donderdagavond organiseert de stad dan een fuif voor de laatstejaars en die duurt vaak tot in de late, of net vroege, uurtjes. Daarna gaan de meeste zesdejaars samen slapen, al durven sommigen wel eens de nacht doortrekken.
Op vrijdagmorgen trekken alle laatstejaars dan op een zelfgemaakte en rijkelijk versierde kar doorheen het centrum van onze stad om dan samen te ontbijten
THOMAS: In Sint-Niklaas organiseren we activiteiten, leerlingen komen verkleed naar school, er is muziek en versiering. Op vrijdag komen de 6de jaars niet naar school en gaan ze op verplaatsing waar er een activiteit voorzien is.
JONGCD&V: Weet je hoe het er vorig jaar aan toeging? Hebben de toenmalige 6e jaars een bepaalde viering of eindceremonie gehad?
JORDY: Vorig jaar is de 100-dagenviering nog gewoon doorgegaan zoals elk jaar op 20 en 21 februari, 3 weken voor de eerste lockdown. Zij hebben dus nog net geluk gehad om hun 100 dagen normaal te kunnen vieren.
THOMAS: Vorig jaar liep de 100-dagen week net in de week waar de lockdown begon. Alle activiteiten zijn kunnen doorgaan, behalve op vrijdag toen het land in lockdown ging. De toenmalige 6e jaars-studenten hebben net hun hoogdag niet meer kunnen vieren.
JONGCD&V: Wat zette je er toe aan om actie te ondernemen?
THOMAS: We kwamen steeds dichter en dichter bij de datum waar de 100-dagen normaal gezien gingen doorgaan en we hadden nog niet veel gehoord van de school zelf. Daarom ben ik eens gaan rondhoren bij vrienden en leerkrachten wat er georganiseerd zou kunnen worden. Door de school werd het in eerste instantie op de lange baan geschoven, omdat er nog onduidelijkheid was over hoe het zou kunnen doorgaan. Wanneer zou men een viering mogen organiseren, onder welke omstandigheden en gaat het wel mogelijk zijn? Men wachtte liever af. We snappen die redenering wel, maar zijn ook van mening dat je dan beter toch in gang schiet. Het is beter om zaken voor te bereiden en klaar te maken dan achteraf vlug-vlug zaken mogelijk te moeten organiseren. Daarom zijn we dan in dialoog gegaan met de school en hebben we als leerlingen de organisatie op ons genomen.
JORDY: In normale omstandigheden zouden de laatstejaars dit jaar op 11 en 12 februari hun 100 dagen vieren. Iedereen wist natuurlijk dat vieren zoals dat traditioneel het geval is, niet zou lukken. Maar de communicatie daarover vanuit het stadsbestuur bleef uit. Ook wanneer wij zesdejaars uit verschillende scholen aanspraken, bleek dat ook zij weinig tot geen informatie gekregen hadden over wat nu precies zou gebeuren.
Daarop hebben wij de oproep gelanceerd, in eerste instantie gericht naar het stadsbestuur, om dit jaar toch een alternatief te voorzien voor de 100-dagenviering. We vroegen om een uitgebreid overleg waarbij de stad samen met de scholen, de leerlingen zelf, politiediensten en zelfs de Ieperse horeca een mooi alternatief kon organiseren later in het jaar. In plaats van de laatste 100 dagen, konden dan de laatste 50 dagen gevierd worden. We deden ook enkele voorstellen zoals een barbecue op de speelplaats of een bubbelpicknick op de Grote markt, dit kon dan zowel in school- als klasbubbels georganiseerd worden afhankelijk van de geldende maatregelen.
JONGCD&V: Hoe staan de school en het stadsbestuur tegenover je idee? Hoe verloopt de samenwerking?
JORDY: We kregen van heel wat laatstejaars een berichtje waarin ze ons bedankten voor onze voorstellen, vanuit enkele scholen kwam het antwoord dat ze verschillende pistes zouden overlopen. De stad liet weten dat al in november beslist was om de 100 dagen uit te stellen. Helaas werd daar niet of toch beperkt over gecommuniceerd. Momenteel werkt de jeugddienst samen met verantwoordelijken hard om op basis van de huidige maatregelen de laatste hand te leggen aan een alternatieve viering.
THOMAS: De school wou zeer graag iets organiseren en ons een gepaste viering geven, maar gaf ons de vrijheid om het heft in eigen handen te nemen. Ze steunen ons dus wel.
JONGCD&V: Hoe gaan de alternatieve 100 dagen nu door?
JORDY: De schepen liet twee weken geleden weten dat de 50-dagenviering op 7 mei kan doorgaan. De exacte planning is nog niet geweten, maar er zou op vrijdagochtend een wandeltocht georganiseerd worden die de laatstejaars in hun klasbubbels kunnen afleggen. Daarna volgt een ontbijt op school die de stad zal voorzien. Vervolgens gaan de scholen verder met een eigen programmatie.
THOMAS: De viering is verschoven naar 17 mei, waardoor het nu X-dagen heet, X als onbekende. We mogen ons dit jaar 5 keer verkleden, in plaats van drie keer zoals andere jaren. Dat is dus wel al een pluspunt. We gaan proberen er het beste van te maken met muziek, versiering, .. Op vrijdag trekken we naar een open grasveld om in een klasbubbel toch enige activiteiten te kunnen doen. Normaalgezien is er een 100 dagen show en die gaan we dit jaar ook organiseren.
JONGCD&V: Hoe reageren de leerlingen op de plannen?
THOMAS: De reacties van de studenten zijn dubbel, ze reageren zeer positief op te plannen, maar het is moeilijker om leerlingen te betrekken om er actief aan mee te werken. Het is een enorm verschil door het huidig afstandsonderwijs. Ik denk wel dat de meeste studenten heel blij zijn dat er iets gebeurd, omdat ze er ook enorm naar uitkijken. Ik hoor wel dat er veel vragen zijn rond de plannen, wat er al dan niet gaat gebeuren, dus het leeft wel bij de leerlingen.
JORDY: De leerlingen zijn dankbaar voor de inspanningen die de jeugddienst en de scholen al gedaan hebben om ondanks de moeilijke situatie een alternatief te voorzien. Ze hopen wel, en wij met hen, om op het einde van het jaar toch nog een gezamenlijk afscheid, met vrienden en ouders, te hebben van hun middelbare school.
JONGCD&V: Heb je nog een boodschap voor gemeentebesturen of scholen die twijfelen over een alternatieve 100-dagen viering?
JORDY: De laatstejaars moeten noodgedwongen hun middelbare schoolcarrière grotendeels van thuis uit afwerken. Dit is voor hen, net zoals voor alle andere scholieren en studenten, een heel moeilijke periode. Je vrienden amper kunnen zien en niet kunnen genieten van je laatste maandjes op je middelbare school en op dezelfde manier jezelf ook moeten voorbereiden op de arbeidsmarkt of een verdere studie, is een zware domper.
Of gemeenten of scholen nu een 100-, 50- of eindejaarsviering organiseren, maakt op zich weinig uit. Het is vooral belangrijk dat de laatstejaars een volwaardig afscheid krijgen. Het gaat niet over vieren om te vieren, maar vieren omdat de laatstejaars dat verdienen!
THOMAS: Ik zou eigenlijk twee dingen willen zeggen. Aan de scholen, plan iets, want het afgelopen jaar is voor iedereen redelijk zwaar en negatief geweest, ook voor de jeugd. Het zou leuk zijn dat voor de jeugd, die wil genieten van hun laatste jaar in het middelbaar er toch iets kan doorgaan. Je kan als school beter voorkomen dan genezen. Het is belangrijk dat je als school zelf stappen onderneemt in het organiseren van een 100 dagen viering, die aan alle regels en veiligheidsvoorschriften moet voldoen dan dat leerlingen na de uren afspreken om te feesten.
JONGCDV: Bedankt heren!